Σημαντική αύξηση σε αυτοκτονίες και ψυχικά νοσήματα είναι ο απολογισμός της Ελλάδας την τελευταία δεκαετία των μνημονίων. Και εν μέσω πανδημίας φαίνεται πως ακόμη δεν μπορούμε να αξιολογήσουμε σωστά τα λάθη του παρελθόντος και τα οφέλη της άσκησης στην ψυχική υγεία.
Η δίμηνη, σχεδόν, καραντίνα λόγω κορονοϊού περιόρισε τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών στα σπίτια τους. Οι επιχειρήσεις έκλεισαν και το αύριο παραμένει αβέβαιο. Η επιστημονικά αποδεδειγμένη συμβολή της άσκησης στον ψυχισμό κάθε ατόμου φαίνεται πως δεν λαμβάνεται σοβαρά υπ’όψιν με τα γυμναστήρια να παραμένουν σε καραντίνα, παρά το άνοιγμα των υπολοίπων επιχειρήσεων.
Η χώρα μας είδε τα ποσοστά των αυτοκτονιών να αυξάνουν ραγδαία κατά 33% την περίοδο 2009-2015 σε σύγκριση με τον μέσο όρο της δεκαετίας που προηγήθηκε.
Από αυτό το ποσοστό των αυτοκτονιών, το 1/3 θα μπορούσε να αποδοθεί άμεσα στην ανεργία, το 1/3 στις άλλες συνέπειες της οικονομικής ύφεσης και το υπόλοιπο 1/3 σε άγνωστους λόγους.
Εκτός, βέβαια, από εκείνους που φτάνουν στο απονενοημένο διάβημα, υπάρχουν πολλοί περισσότεροι που παρουσιάζουν κάποιο ψυχικό νόσημα, όπως κατάθλιψη. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το ποσοστό των ατόμων με κατάθλιψη εκτοξεύτηκε από το 3,7% το 2008 στο 12,3 το 2013.
Είναι φανερό, λοιπόν, πως σε περιόδους κρίσης παρουσιάζουν αύξηση δείκτες που σχετίζονται με την ψυχική υγεία. Μία κρίση, αντίστοιχη, βιώνουμε και σήμερα. Οι οικονομίες καταρρέουν και οι δυσοίωνες προβλέψεις για παγκόσμια ύφεση διαδέχονται η μία την άλλη.
Τον Φεβρουάριο του 2020, λίγο πριν από την είσοδο σε καραντίνα των περισσότερων λαών, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Lancet μία μετά-μελέτη αναφορικά με τις επιδράσεις της καραντίνας. Μεταξύ άλλων, σε αυτή επισημαίνεται πως μπορεί ένα άτομο να παρουσιάσει συμπτώματα θυμού και άγχους ακόμα και έξι μήνες μετά τη λήξη της καραντίνας.
Η άσκηση είναι αδιαμφισβήτητα ο καλύτερος σύμμαχος στην αντιμετώπιση στρεσογόνων καταστάσεων και ένα όπλο υπέρ της αποφυγής τυχόν φαρμακευτικής αγωγής.
Τα οφέλη της άσκησης περιλαμβάνουν:
Στο πλαίσιο μεγάλης αμερικανικής μελέτης, οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία από δημοσκόπηση που έγινε σε 1,2 εκατομμύρια ενήλικες Αμερικανούς, οι οποίοι είχαν ερωτηθεί πόσες φορές γυμνάστηκαν μέσα σε έναν μήνα, πέραν της όποιας σωματικής δραστηριότητας μπορεί να έκαναν στη δουλειά τους. Ερωτήθηκαν επίσης πόσες μέρες ένιωσαν ότι η ψυχική τους υγεία δεν ήταν πολύ καλή λόγω στρες, κατάθλιψης ή συναισθηματικών προβλημάτων.
Οι μέρες κακής ψυχικής υγείας των συμμετεχόντων σε μηνιαία βάση ήταν 3,4 κατά μέσο όρο. Συγκριτικά με όσους δεν γυμνάζονταν καθόλου, αυτοί που έκαναν έστω και λίγη σωματική άσκηση εκτός δουλειάς φάνηκε να έχουν κατά μέσο όρο 1,5 μέρα λιγότερη με κακή διάθεση μέσα στον μήνα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η θετική επίδραση της σωματικής άσκησης ήταν εντονότερη μεταξύ των ατόμων με ιστορικό κατάθλιψης. Σε αυτή την υποομάδα, όσοι ασκούνταν είχαν 3,8 λιγότερες ημέρες κακής ψυχικής υγείας τον μήνα συγκριτικά με όσους δεν γυμνάζονταν καθόλου.
Ειδικότερα, η άσκηση στο γυμναστήριο αποδείχθηκε κατά 21% επωφελείς, ποσοστό μόλις 2% μικρότερο από την γιόγκα (γίνεται και σε γυμναστήρια) που κατέλαβε την κορυφή με 23%.
Το lockdown των γυμναστηρίων, αλλά και οι δυσοίωνες προβλέψεις για το άνοιγμά τους, δημιουργούν απορίες, τη στιγμή που δίνεται το πράσινο φως σε σχολές χορού, δημοτικά και νηπιαγωγεία.
Η αντίπερα όχθη κάνει λόγο για υγειονομικές «βόμβες» και για άθληση στην ύπαιθρο ή το σπίτι. Το πρώτο σκέλος μπορεί να απαντηθεί άμεσα με το παράδειγμα εκ νέου των σχολών χορού και των σχολείων. Σχετικά με την άσκηση σε εξωτερικό χώρο ή στο σπίτι, πράγματι αποτελεί μία εξαιρετική εναλλακτική περίπτωση. Ωστόσο, καλό θα ήταν να μην λησμονούμε και τους ανθρώπους που ζουν σε ένα μικρό διαμέρισμα σε ένα μεγάλο αστικό κέντρο, περιτριγυρισμένοι από τσιμεντένιους πύργους. Παράλληλα, όλοι όσοι γυμνάζονται δεν είναι επαγγελματίες και χρειάζονται καθοδήγηση.
Στο γυμναστήριο η πληθώρα των ασκούμενων ακολουθεί συγκεκριμένο ασκησιολόγιο με την επίβλεψη ειδικού. Συν τοις άλλοις, το γυμναστήριο αποτελεί χώρο κοινωνικοποίησης, συναναστροφής με φίλους και αποφυγής προβλημάτων της καθημερινότητας.
Το γυμναστήριο δεν αφορά μονάχα επίδοξους αθλητές της... παραλίας και του φαίνεσθαι. Αφορά όλες τις ηλικιακές ομάδες. Οι ιδιοκτήτες τους γνωρίζουν τι μέτρα πρέπει να λάβουν για την προστασία των αθλούμενων, ενώ και οι ίδιοι οι ασκούμενοι ξέρουν, πια, πώς να τηρήσουν μέτρα ασφαλείας. Εξάλλου, το ίδιο κάνουν και στην καθημερινότητά τους. Από την επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ, το φαρμακείο-ιατρείο, τα ΜΜΜ, την έξοδό τους για φαγητό-καφέ.
Ενα γυμναστήριο μπορεί να επιδράσει θετικά τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα στην ψυχική και σωματική υγεία. Αρκεί να υπάρχει θέληση και γνώση για τα οφέλη που μπορεί να προσφέρει.
Η δίμηνη, σχεδόν, καραντίνα λόγω κορονοϊού περιόρισε τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών στα σπίτια τους. Οι επιχειρήσεις έκλεισαν και το αύριο παραμένει αβέβαιο. Η επιστημονικά αποδεδειγμένη συμβολή της άσκησης στον ψυχισμό κάθε ατόμου φαίνεται πως δεν λαμβάνεται σοβαρά υπ’όψιν με τα γυμναστήρια να παραμένουν σε καραντίνα, παρά το άνοιγμα των υπολοίπων επιχειρήσεων.
Η χώρα μας είδε τα ποσοστά των αυτοκτονιών να αυξάνουν ραγδαία κατά 33% την περίοδο 2009-2015 σε σύγκριση με τον μέσο όρο της δεκαετίας που προηγήθηκε.
Από αυτό το ποσοστό των αυτοκτονιών, το 1/3 θα μπορούσε να αποδοθεί άμεσα στην ανεργία, το 1/3 στις άλλες συνέπειες της οικονομικής ύφεσης και το υπόλοιπο 1/3 σε άγνωστους λόγους.
Εκτός, βέβαια, από εκείνους που φτάνουν στο απονενοημένο διάβημα, υπάρχουν πολλοί περισσότεροι που παρουσιάζουν κάποιο ψυχικό νόσημα, όπως κατάθλιψη. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το ποσοστό των ατόμων με κατάθλιψη εκτοξεύτηκε από το 3,7% το 2008 στο 12,3 το 2013.
Είναι φανερό, λοιπόν, πως σε περιόδους κρίσης παρουσιάζουν αύξηση δείκτες που σχετίζονται με την ψυχική υγεία. Μία κρίση, αντίστοιχη, βιώνουμε και σήμερα. Οι οικονομίες καταρρέουν και οι δυσοίωνες προβλέψεις για παγκόσμια ύφεση διαδέχονται η μία την άλλη.
Τον Φεβρουάριο του 2020, λίγο πριν από την είσοδο σε καραντίνα των περισσότερων λαών, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Lancet μία μετά-μελέτη αναφορικά με τις επιδράσεις της καραντίνας. Μεταξύ άλλων, σε αυτή επισημαίνεται πως μπορεί ένα άτομο να παρουσιάσει συμπτώματα θυμού και άγχους ακόμα και έξι μήνες μετά τη λήξη της καραντίνας.
Η άσκηση είναι αδιαμφισβήτητα ο καλύτερος σύμμαχος στην αντιμετώπιση στρεσογόνων καταστάσεων και ένα όπλο υπέρ της αποφυγής τυχόν φαρμακευτικής αγωγής.
Τα οφέλη της άσκησης περιλαμβάνουν:
- Βελτιωμένη διάθεση
- Μειωμένο στρες και αυξημένη ικανότητα διαχείρισης του στρες
- Βελτιωμένη αυτοπεποίθηση
- Αυξημένο αίσθημα ενέργειας
- Μειωμένα συμπτώματα σχετιζόμενα με κατάθλιψη
- Πνευματική διαύγεια
- Ρύθμιση του σακχάρου, της πίεσης
- Βελτίωση της υγεία της καρδιάς και των οστών
Στο πλαίσιο μεγάλης αμερικανικής μελέτης, οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία από δημοσκόπηση που έγινε σε 1,2 εκατομμύρια ενήλικες Αμερικανούς, οι οποίοι είχαν ερωτηθεί πόσες φορές γυμνάστηκαν μέσα σε έναν μήνα, πέραν της όποιας σωματικής δραστηριότητας μπορεί να έκαναν στη δουλειά τους. Ερωτήθηκαν επίσης πόσες μέρες ένιωσαν ότι η ψυχική τους υγεία δεν ήταν πολύ καλή λόγω στρες, κατάθλιψης ή συναισθηματικών προβλημάτων.
Οι μέρες κακής ψυχικής υγείας των συμμετεχόντων σε μηνιαία βάση ήταν 3,4 κατά μέσο όρο. Συγκριτικά με όσους δεν γυμνάζονταν καθόλου, αυτοί που έκαναν έστω και λίγη σωματική άσκηση εκτός δουλειάς φάνηκε να έχουν κατά μέσο όρο 1,5 μέρα λιγότερη με κακή διάθεση μέσα στον μήνα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η θετική επίδραση της σωματικής άσκησης ήταν εντονότερη μεταξύ των ατόμων με ιστορικό κατάθλιψης. Σε αυτή την υποομάδα, όσοι ασκούνταν είχαν 3,8 λιγότερες ημέρες κακής ψυχικής υγείας τον μήνα συγκριτικά με όσους δεν γυμνάζονταν καθόλου.
Ειδικότερα, η άσκηση στο γυμναστήριο αποδείχθηκε κατά 21% επωφελείς, ποσοστό μόλις 2% μικρότερο από την γιόγκα (γίνεται και σε γυμναστήρια) που κατέλαβε την κορυφή με 23%.
Το lockdown των γυμναστηρίων, αλλά και οι δυσοίωνες προβλέψεις για το άνοιγμά τους, δημιουργούν απορίες, τη στιγμή που δίνεται το πράσινο φως σε σχολές χορού, δημοτικά και νηπιαγωγεία.
Η αντίπερα όχθη κάνει λόγο για υγειονομικές «βόμβες» και για άθληση στην ύπαιθρο ή το σπίτι. Το πρώτο σκέλος μπορεί να απαντηθεί άμεσα με το παράδειγμα εκ νέου των σχολών χορού και των σχολείων. Σχετικά με την άσκηση σε εξωτερικό χώρο ή στο σπίτι, πράγματι αποτελεί μία εξαιρετική εναλλακτική περίπτωση. Ωστόσο, καλό θα ήταν να μην λησμονούμε και τους ανθρώπους που ζουν σε ένα μικρό διαμέρισμα σε ένα μεγάλο αστικό κέντρο, περιτριγυρισμένοι από τσιμεντένιους πύργους. Παράλληλα, όλοι όσοι γυμνάζονται δεν είναι επαγγελματίες και χρειάζονται καθοδήγηση.
Στο γυμναστήριο η πληθώρα των ασκούμενων ακολουθεί συγκεκριμένο ασκησιολόγιο με την επίβλεψη ειδικού. Συν τοις άλλοις, το γυμναστήριο αποτελεί χώρο κοινωνικοποίησης, συναναστροφής με φίλους και αποφυγής προβλημάτων της καθημερινότητας.
Το γυμναστήριο δεν αφορά μονάχα επίδοξους αθλητές της... παραλίας και του φαίνεσθαι. Αφορά όλες τις ηλικιακές ομάδες. Οι ιδιοκτήτες τους γνωρίζουν τι μέτρα πρέπει να λάβουν για την προστασία των αθλούμενων, ενώ και οι ίδιοι οι ασκούμενοι ξέρουν, πια, πώς να τηρήσουν μέτρα ασφαλείας. Εξάλλου, το ίδιο κάνουν και στην καθημερινότητά τους. Από την επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ, το φαρμακείο-ιατρείο, τα ΜΜΜ, την έξοδό τους για φαγητό-καφέ.
Ενα γυμναστήριο μπορεί να επιδράσει θετικά τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα στην ψυχική και σωματική υγεία. Αρκεί να υπάρχει θέληση και γνώση για τα οφέλη που μπορεί να προσφέρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου